sırımaq

sırımaq: f.

1. Arasına (içinə) yun, pambıq qoyulmuş mitili və s. -ni iri tikiş ataraq tikmək. Yorğança sırımaq. Döşək sırımaq. – <Gülcahan:> Vay, yorğanı sırıyanda yaddan çıxıb <qayçı> içində qalıbdır. T. Ş. S.. . . Əlində təzə yorğan sırıyan arvad ərinə müraciət elədi. Ə. Abasov.

2. məc. dan. Zorla və ya aldatma yolu ilə qəbul etdirmək, almağa məcbur etmək. <Ələsgər:> Bir vədə var idi, arşını beş şahıya satdığın çiti Hacıya iki abbasıya sırıyırdın. Ə. H.. <Mirzə Cəlil:> Əsgər bəy yüz gədənin artığı baldızını mənə sırımaq istəyir. Ə. Vəl..

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

bükmək — f. 1. Müəyyən qaydada qatlamaq. Köynəyi bükmək. Kağızı bükmək. – O biri səkilərdə də usta bükən sayaq çoxluca paltarlar bükmüşdülər və üstlərinə də cürbəcürə papaqlar qoymuşdular. Ç.. // Örtmək. Qadın sualımın bir müsahibə şəkli aldığını görüncə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəndləmək — f. 1. Başdansovma tikmək, kök atmaq, kökləmək. Vaxt çatmamışdı ki, <nənəm donumun> düymələrini qoysun, odur ki, donu əynimə geydirib, yaxasını sapla bəndlədi. H. S.. 2. Ala babat, yarımçıq, yüngülcə bağlamaq; bənd etmək, ilişdirmək. 3. dan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sırıma — 1. «Sırımaq»dan f. is. 2. Bax sırıqlı 1 ci mənada. Bu adamlar (şəhərin alverçi, baqqal, tacir, dəllalları) çiyinlərinə güləbətinli sırıma ilə baftalı çuxa . . salardılar. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias